Mijn vlinders houden niet van kiwi.

Dagpauwoog, de eerste in mijn tuin,
Dagpauwoog


Ze laten de kiwi links liggen en kijken er totaal niet naar om. Ik dacht laat ik ze verwennen, met een ander lekker hapje. Niet dus. Die had ik dus beter zelf op kunnen eten.
De dagpauwoog heeft een spanwijdte van 50 tot 60 millimeter en net als alle vlinders vier vleugels, waarvan de onderzijde donkerbruin tot zwart gekleurd is met soms een lichtere grillige lijnentekening. De bovenzijde van de vleugels is oranjerood, met smalle donkerbruine vleugelranden. De bovenste vleugelrand is zwart met van de basis tot het midden een smalle strook witte strepen die doen denken aan een zebra-motief. Zowel de bovenste als de onderste vleugel heeft in de bovenste buitenhoek een grote oogvlek die bestaat uit witte, blauwe en paarse kleuren op een zwarte achtergrond, maar er is wel enige variatie. Rondom het lichaam hebben de vleugels een goudstof- achtige tekening, het lichaam zelfs is dicht oranjebehaard. De antennes zijn lang en dun en eindigen knotsvormig, het uiteinde is altijd witgeel van kleur.

ze zijn er nog steeds.

In mijn achtertuintje. Ze komen elke dag wat later, en als de zon zich wil laten zien zoals gisteren, zijn ze er weer allemaal. Genieten is dat.

Vlinders, vlinders, vlinders, en nog veel meer vlinders

Ik heb ontzettend veel vlinders in de tuin, bij 43 ben ik de tel kwijt geraakt. Het fladdert driftig in het rond, zit op de gevallen pruimen en op de gevelmuur waar de zon nog op staat. Eigenlijk moet ik de gevallen pruimen opruimen, maar dat doe ik niet, ik gun de vlinders hun lekker maaltje en bovendien is het leuk om naar te kijken. Er zitten ook witjes in de tuin, maar die zitten niet stil net als de oranje die willen ook niet echt.


































































De Atlanta, gehakkelde aurelia en bont zandoogje dat waren de drie meest voorkomende in mijn tuin.
Hoe zien ze eruit:
De atalanta is gemakkelijk te herkennen: een zwarte vlinder met twee rode banen op zijn vleugels en bovenaan wat witte vlekken.
De gehakkelde aurelia is makkelijk te herkennen aan zijn gekartelde vleugels en de witte letter C op de onderkant van zijn achtervleugel.
Het bont zandoogje is een bruine vlinder met kleine gele vlekjes die leeft in het bos. Komt veel voor in Noord-Brabant, Oost-Nederland of de duinen van Zeeland, Terschelling of Texel. Blijkbaar nu ook in de Flevopolder